Gravelines wil de vestingwerken restaureren en toegankelijk maken. De stad voert een harmonieus en samenhangend ontwikkelingsbeleid van de groene ruimten, de biologische corridors en de groene gordel rond de vesting. De verschillende elementen van de vestingwerken als erfgoed in de kijker plaatsen, kan alleen door een culturele aanpak, die kracht wordt bijgezet door het educatieve centrum - resultaat van de activiteiten gerealiseerd in het kader van het Interreg-project Septentrion. Tegelijkertijd kan Gravelines zijn ervaringen delen en veel voordeel halen uit grensoverschrijdende werkzaamheden en werkmiddelen die voor dit project zijn voorzien.

Tijdens de restauratiewerken in de ondergrondse zaal werden oude structuren (15-17e eeuw) blootgelegd: twee kleine bakstenen torens verbonden aan een constructie van metselwerk, met een opening op meer dan een meter boven de grond die toegang verschaft tot een wenteltrap in de westelijke toren. Dit is een belangrijke ontdekking en de stad Gravelines wenst deze overblijfselen in de toekomst toegankelijk te maken voor het publiek, net zoals de pas gerestaureerde ondergrondse zaal, waar binnenkort het educatieve centrum van de versterkte stad wordt ondergebracht.

Bij deze restauratie en consolidering wordt gestreefd naar een perfecte archeologische duidelijkheid.

Onder de geplande aanaarding wordt een ondergrondse zaal ingericht volgens een uitgesproken eigentijds stramien; de zaal is toegankelijk via de bestaande poterne en het gewelf tot aan de toegang van de zaal wordt gerestaureerd. Het wordt gerealiseerd in ruw gelaten gewapend beton. Het gewelf van de poterne wordt niet gerestaureerd om het uitzicht op beide torens te behouden. De westelijke toren zal toegankelijk zijn via een metalen treeplankconstructie. De wenteltrap wordt gedeeltelijk gerestaureerd en het bovenste gedeelte zal uit metalen elementen bestaan.

Deze trap leidt naar het terras, dat beide torens met elkaar verbindt en waarvan de bakstenen vloer wordt gerestaureerd.

De best bewaard gebleven toren krijgt een cilinder van gewapend beton en glas met dezelfde diameter als de toren. Deze lichtschacht zorgt voor een minimum aan natuurlijke verlichting.

Voor de restauratie van deze overblijfselen wordt al het metselwerk schoongemaakt, ze worden geconsolideerd door de injectie van vloeibare kalk en barsten worden hersteld. Een deel van de gewelven van de poterne, onder de aanaarding, wordt waterdicht gemaakt op basis van asfalt; hetzelfde geldt voor heel de zone van het bastion, boven de ondergrondse zaal.

De structuur van gewapend beton van de zaal wordt eveneens met een waterdicht complex uitgerust, zodat er plantgrond met gras op het oppervlak kan komen.

Het geheel wordt met aanaarding bedekt die aansluit bij het profiel van het oorspronkelijke vestingsysteem, met glacis, opritten, terrassen, wegen en banketten.

Bovendien zijn er plannen om de bekroning van de walmuren in deze zone en het volledige oppervlak van het halfbastion toegankelijk te maken voor het publiek.